DagaGada i zabawy rączkami

Terapia ręki to nieodłączny element spotkania DagaGada z pacjentem. Pewnie zaraz zapytasz dlaczego logopeda bawi się rączkami zamiast zająć się
„gadaniem”?

Już wyjaśniam – otóż rączka musi sprawnie działać, żeby buzia powiedziała to, co głowa pomyślała!
Tak, tak wiem, że to nadal niewiele tłumaczy…
W takim razie teraz trochę o mózgu. W strukturze mózgu, ośrodki odpowiedzialne za  precyzyjne ruchy ręki oraz narządów artykulacyjnych zajmują niezwykle dużą powierzchnię

kory mózgowej w stosunku do innych, dodatkowo ośrodki te znajdują się w bardzo bliskim sąsiedztwie.

Co to oznacza dla logopedy?
Poprzez pobudzanie i stymulowanie (czy mówiąc prościej – zabawę) ręki, pobudzane i stymulowane są ośrodki ruchowe mowy (mówiąc prościej – język).

Reasumując: dziecko wcale nie musi wykonywać nudnych i męczących ćwiczeń, żeby usprawnić narządy artykulacyjne, dziecko może się bawić plasteliną, grochem, makaronem, farbami i milionem innych fascynujących rzeczy, a tym samym
ćwiczyć, nie będąc tego świadomym 🙂

 

I jeszcze jedna bardzo ważna kwestia, którą muszę poruszyć w kontekście terapii ręki i mowy – łańcuchy mięśniowe.

Już mówię o co chodzi: nasze ciało to system, wszystko co dzieje się w jednym obszarze ma wpływ na inne obszary, a nasze mięśnie połączone są ze sobą właśnie poprzez łańcuchy (w przyszłości postaram się napisać więcej na ten temat) oznacza to, że dziecko, które ma np. obniżone napięcie mięśniowe w obszarze buzi wcale nie musi być godzinami masowane przez logopedę, równie mocnym i skutecznym bodźcem dla mięśni twarzy będzie np. zabawa w masie solnej (szok!) poprzez ugniatanie, wałkowanie, rozciąganie, mięśnie ręki napinają się i rozluźniają, a tym samym dzięki łańcuchom mięśniowym pracują mięśnie twarzy i języka.

Myślę, że na dzisiaj to tyle, oczywiście temat jest dużo bardziej złożony, ale mam nadzieję że moje wyjaśnienia pomogą ci zrozumieć, że to co robi logopeda jednak ma jakiś sens 🙂